Problem suvereniteta u filozofiji XVII–XVIII veka (T. Hobs i S. Pufendorf)

Studija je filozofsko razmišljanje o pitanjima suverenosti, viđeno kroz uporednu analizu dva filozofa: Tomasa Hobsa i Samuela Pufendorfa. Polje proučavanja leži između političke filozofije i filozofije prava. Pregled literature usredsredio se na najistaknutije filozofe poput Makijavellija, Bodena, Spinoze, Loka, Monteskjea, Rusoa, Kanta i drugih. Služi za šire i dublje prepoznavanje pitanja koja nosi suverenitet. Bibliografska istraživanja orijentisana su na komparativno analitičko proučavanje. Za ovu temu važno je osnovno znanje o Hobsovoj i Pufendorfovoj filozofskoj tezi, pri čemu uporedna analiza ima za cilj da pokaže diskurs o pitanjima kao što su ideja objektivnog društvenog jedinstva i načina konkretizacije narodnog suvereniteta. Poređenje se fokusira na oblik i sadržaj društvenog ugovora. Osnovno pitanje je odnos popularnog (političkog) suvereniteta i državnog suvereniteta. Diskurs ističe prirodu suverene moći i problem slobode, dovodeći u pitanje princip reprezentativnosti. Između ideje o nedeljivoj sili i moći da se ostvari pravda, suverenitet se postavlja u sukobljenim situacijama koje su identifikovane prilikom poređenja. Studija ide dublje u raspravu o političko-pravnom sistemu i konceptu vladavine zakona. U drugom planu je prikazan odnos između unutrašnjeg i spoljnog suvereniteta koje je složeno pitanje, gde se suština suvereniteta često krši.