Komplementarnost tretmana u procesu resocijalizacije

U toku krivičnog postupka sudija je dužan da vodi računa o ciljevima prevaspitanja i resocijalizacije izvršilaca krivičnih dela. Ideja prevaspitanja mora stajati u centru pažnje u toku postupka, koji se vodi prema njima. Sudiji mora biti jasno u procesu suđenja i izricanja krivične sankcije šta se može postići sa primenom određene sankcije, a to znači da proces suđenja i proces izvršenja iste moraju biti komplementarni. Ovakva komplementarnost, tj. dopunjavanje i usaglašavanje, se zahteva i prilikom primene različitih tretmana u procesu resocijalizacije. Kada se govori o prevaspitanju, polazi se od toga da je kod osuđenih lica proces vaspitanja i socijalizacije ostao nepotpun, nedovoljan ili zasnovan na pogrešnim i negativnim sadržajima, koji pojedince odvode na put kriminaliteta. Šire tumačenje pojma prevaspitanja obuhvatalo bi korektivne, terapijske, obrazovne, socijalne i druge mere i postupke, kojima se utiče na osuđena lica da napuste kriminalne i usvoje društveno prihvatljive obrasce i pravila ponašanja. Cilj prevaspitanja je resocijalizacija prestupnika osuđenih, koja se procesno kreću od kažnjavanja prestupnika - do ponovnog uključivanja u društvenu zajednicu. Dakle, ciljevi kažnjavanja prestupnika bili bi sprečavanje društveno opasnih delatnosti i osujećivanje učinioca da vrši krivično delo, njegovo popravljanje, vaspitanje, uticaj na druge u smislu ne činjenja društveno štetnih dela i generalno, uticaj na razvijanje morala i discipline građana.