Svetska trgovinska organizacija - pravila i procedure za rešavanje sporova

Problematika položaja Svetske trgovinske organizacije, kao uostalom i drugih međunarodnih organizacija, trebalo bi da bude uslovljena pre svega formalno-pravnom sadržinom akata date organizacije, kao i odredbama i opštim načelima međunarodnog prava, kao i pitanjima faktičkog položaja organizacije u odnosu na postojeće druge relevantne organizacije i tela međunarodnog karaktera i njihove interakcije sa nacionalnim institucijama i nacionalnim pojedinačnim pravnim sistemima. Prilikom ovakvih razmatranja mora se poći od činjenica postojanja angloameričkog pravnog sistema regulisanja pravnih odnosa i kontinentalno evropskog ili klasičnog sistema zasnovanog na opštim načelima i tekovinama rimskog prava, koje oba sa sobom nose različite koncepcije induktivnog i deduktivnog pristupa pravnom zaključivanju, te otuda različitim koncepcijama regulacija i poštovanja odnosno sprovođenja prava u praksi. Anglosaksonsko, odnosno angloameričko pravo kao dominantno i uzorno u formiranju pojedinačnih akata međunarodnih organizacija pa i Svetske trgovinske organizacije, jeste precedentno, načelno, i ono u velikoj meri ostavlja regulaciju predmetnih faktičkih situacija subjektima situacija; i to tako da regulisanje situacija treba da je primereno praksi i shvatanjima strana u odnosu, ili u sporu, što u velikoj meri može stvoriti konfuziju i problematiku ukoliko se odnosi odvijaju između subjekata koji ne pripadaju angloameričkoj pravnoj tradiciji. Ovim, javljaju se kao relevantna i pitanja, mogućnosti lakog nametanja volje jačeg subjekta u odnosu sa slabijem, kao i pitanja problematike težnje ka najoptimalnijim rešenjima i postupcima, u cilju ekonomski najboljeg razrešenja datih situacija. U svetlu ovih pitanja jeste i iznošenje pravila i procedura radi rešavanja sporova članica Svetske trgovinske organizacije, propisanih delom Dogovora o osnivanju STO, aneksom 2 na predmetni dogovor.