Krivično-pravna zaštita polnog integriteta djece i maloljetnika u Republici Srpskoj

Zakonodavna regulativa polnih delikata u savremenim krivičnim zakonodavstvima je, posljednjih nekoliko decenija, doživjela velike promjene. Moderna koncepcija zakonske regulative polazi od stava da je čovjekova seksualnost dio njegove intime u koju država ne treba da zadire normama krivičnog prava, pa čak i onda kada se radi o polno inverzivnom ponašanju, osim ako ga ne prati nasilje ili različiti oblici zloupotrebe.1 Navedeno stanovište koje se čini potpuno legitimnim kada su u pitanju odrasla lica, zadobija sasvim druge dimenzije ako je riječ o mladim licima, pogotovo ako su u pitanju djeca. U tom smislu je u savremenom krivičnom pravu evidentna sasvim suprotna tendencija, koja podrazumijeva širenje i jačanje krivično-pravne zaštite polnog integriteta djece i mladih lica. Seksualno zlostavljanje djece kao da je u posljednjih nekoliko godina ušlo u fazu nekontrolisane ekspanzije. Riječ je o alarmantnom problemu u kojem su glavni stradalnici upravo djeca. Brojni su međunarodni globalni i regionalni dokumenti kojima se, između ostalog, štiti i elementarno pravo djeteta od izloženosti pojedinim oblicima nasilja (pa tako i seksualnog iskorištavanja). Krivičnopravna regulativa, u Republici Srpskoj, sadrži inkriminacije kojima se, u prvom redu, želi obezbijediti pojačana zaštita polnog integriteta djece i mladih lica, a to su: polno nasilje nad djetetom, zadovoljenje polnih strasti pred drugim, trgovina ljudima radi vršenja prostitucije, iskorišćavanje djece i maloljetnih lica za pornografiju i proizvodnja i prikazivanje dječije pornografije.