Ustavnopravni razvoj Srbije od 1835. do 1868

Predmet ovog rada je razmatranje ustavnopravnog razvitka Srbije od 1835. godine do 1838. godine. Ovaj period je karakterističan po tome što je Srbija tada bila vazalna države u okviru Turske. U takvim okolnostima njen razvoj bio je u znatnoj meri zavisan od interesa Turske i velikih sila neposredno zainteresovanaih za Balkan (pre svih Austrije i Rusije). Zbog toga je već posle dobijanja statusa vazalne kneževine došlo do intervencije ovih sila protiv Sretenjskog Ustava, uz donošenje ustavnog akta za Srbiju od strane Turske 1838. godine. Turski Ustav iz 1838. godine bio je na snazi do 1869. godine, ali su nosioci vlasti u Srbiji pokušali "zaobilaznim putem" da ga menjaju. Posebno je značajan pokušaj kneza Mihaila da putem donošenja osnovnih zakona izmeni ustavnopravni poredak u Srbiji. Ovaj pokušaj je uspešno sproveden na Skupštini, koja je održana u Kragujevcu 1861. godine na Preobraženje Gospodnje. Pojedini teoretičari smatraju da je ovim putem Srbija donela svoj prvi samostalni Ustav ("Preobraženski Ustav").